Het is een spannende tijd. De voorbereiding van de publicatie van mijn boek Dikke tranen en transparante geesten is de allerlaatste fase in gegaan.
Voor de cover ging ik naar een fotosessie. Want een mooie opvallende cover maakt de mensen nieuwsgierig en ik wil dat het een succes wordt. Vanwege de titel moest er een tranend oog op de cover komen. Dus zat ik daar tussen de lampen en dacht aan een vreselijke ruzie. Ik voelde de tranen komen maar ze bleven in mijn ogen staan. Ik probeerde ze er uit te persen. Dat lukte niet. Er kwam een pipet aan te pas maar dat gaf niet het beoogde effect. Ik ging met mijn gedachten terug naar de laatste dagen van mijn man zijn leven. Doorgaans levert die gedachte aan hem dikke tranen op. Ik hoefde alleen maar te beseffen hoezeer ik hem mis. Dit keer kwamen er geen tranen. Toch was er een bruikbare foto. Geen traan over mijn wang maar een oog vol tranen.
Daarna kwam het poseren voor een foto voor de achterkant van de cover. Ik vind mezelf niet fotogeniek. Er zijn dan ook weinig foto’s van mij. Voor het boek moest er een foto komen. De fotograaf knipte constant door. Ik trok gekke bekken en bewoog mijn hoofd in alle richtingen. Ik schoot in de lach om mezelf. De fotograaf ook. Toch kon een lachende foto niet op de cover van een boek over dikke tranen. Dus moest ik wat serieuzer kijken en tot mijn grote verbazing zaten er twee foto’s bij die ik acceptabel vond, in mijn ogen dan. Een hele opluchting want ik wil natuurlijk leuk voor de dag komen.
Het coverontwerp is nu klaar om naar de uitgever te gaan en dan wordt het boek gedrukt. Spannend, want binnen korte tijd is het boek in alle online boekwinkels te koop en via de reguliere boekwinkel.
www.grasvormgeving.nl
www.grasfotografie.nl
